رابطه بین انگیزش خودتعیینی با بهزیستی روان شناختی، بهزیستی در زندگی و بهزیستی در محیط کار: یک مطالعه همبستگی کانونی (متعارف)

امروزه کار به عنوان یک هویت اجتماعی نقش مهمی در موفقیت، سلامت و بهزیستی ایفا می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین انگیزش خودتعیینی با بهزیستی روان‌شناختی، بهزیستی در زندگی و بهزیستی در محیط کار بود.

شرکت‌کنندگان در این پژوهش شامل 246 نفر از کارکنان شرکت تولید و بهره‌برداری نفت و گاز مارون در خوزستان در سال 1399 بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از: مقیاس انگیزش شغلی چندبعدی (گاگنه و همکاران، 2015) و مقیاس بهزیستی کارکنان (ژنگ و همکاران، 2015). تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل همبستگی کانونی و رگرسیون چندگانه و با کمک نرم‌افزار SPSS-24 انجام شد.

نتایج نشان داد که از میان سه بعد انگیزش شغلی، انگیزش خودمختار با ضریب ساختاری 94/0 و از بین مولفه‌های بهزیستی کارکنان، بهزیستی محیط کار با ضریب ساختاری 99/0، واجد بیشترین ارتباط با اولین متغیر بنیادی حاصل از متغیرهای مستقل و وابسته می‌باشند. با توجه به نتایج تحلیل رگرسیون همزمان، انگیزش خودمختار مهم‌ترین پیش‌بین برای بهزیستی روان‌شناختی (000/0p=، 45/0β=)، بهزیستی در زندگی (001/0p=، 30/0β=) و بهزیستی محیط کار (000/0p=، 45/0β=) بود. بی‌انگیزگی تنها پیش‌بینی‌کننده بهزیستی در محیط کار بود (000/0p=، 34/0- β=). با این حال، انگیزش کنترل‌شده قادر به پیش‌بینی هیچ یک از مولفه‌های بهزیستی کارکنان نبوده است.

براساس نتایج پژوهش حاضر، انگیزش خودمختار مهم‌ترین پیش‌بین برای بهزیستی روان‌شناختی، بهزیستی در زندگی و بهزیستی در محیط کار است. بنابراین، پیشنهاد می‌شود که با انجام اقدامات لازم، سازمان‌ها بتوانند شرایط را برای ایجاد این نوع از انگیزش فراهم کنند.