مدلسازی بازارپذیری در تجاری سازی پروژه های نانوفناورانه: یک مطالعه آمیخته

ازآنجایی که مهم ترین چالش تجاری سازی فناوری های نوظهور عبور از دره مرگ فناوری و رسوخ در بازار است، شناسایی و اندازه گیری متغیرهایی که بتوانند برآورد بهتری از احتمال موفقیت فناوری به دست دهند عمده هدف پژوهش حاضر است. این پژوهش بر اساس هدف کاربردی است و با توجه به ضعف چارچوب نظری منسجم و ضعف چارچوب های اندازه گیری مرتبط، در پژوهش حاضر از رویکرد روش شناسی آمیخته اکتشافی (کیفی-کمی) استفاده شد. روش تحلیل شبکه مضامین در بخش کیفی و روش مدلسازی حداقل مربعات جزیی در بخش کمی پژوهش استفاده شد. در بخش کیفی 14 مصاحبه با بازیگران اصلی دو پروژه موفق تجاری سازی و در بخش کمی 51 پروژه نانو فناوری مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته های بخش کیفی با استفاده از نرم افزار MAXQDA تحلیل شد و به استخراج سه مضمون ساختار، اندازه و آمادگی بازار به عنوان مضامین سازماندهنده اصلی شبکه مضمونی بازارپذیری منتهی شد (شبکه ای متشکل از 120 کد اولیه، 23، مضمون پایه ای، 8 مضمون سازماندهنده اولیه و 3 مضمون سازماندهنده اصلی). مدل شناسایی شده با روش مدلسازی معادلات ساختاری و کاربرد نرم افزار SmartPLS 3 مورد اندازه گیری قرار گرفت. یافته ها نشان داد که آمادگی بازار و اندازه بازار بالاترین اثر و بالاترین قدرت پیش بینی موفقیت تجاری سازی را دارند و ساختار بازار اثر معنی داری بر موفقیت تجاری سازی نداشت. اما به صورت معنی داری بر آمادگی بازار موثر بود.