شاخص رقابت پذیری جهانی (GCI) و طبقه بندی کشورها بر اساس معیارهای اخلاقی

در میان جنبه های مختلف مسایل بشری، اخلاق و اخلاقیات همواره از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است و بررسی های اقتصادی از آغاز بر نقش اخلاق در تبیین و تنظیم نظریه های اقتصادی تاکید داشته و علم اقتصاد در بستر فلسفه اخلاق متولد شده است. با توجه به این ارتباط، هدف این تحقیق رتبه بندی 144 کشور از لحاظ اخلاقی و براساس اطلاعات نمره شاخص رقابت پذیری جهانی (GCI) می باشد. اگر چه کمی سازی مفاهیم اخلاقی با دشواری ها و محدودیت هایی همراه است لیکن این تحقیق روش و چارچوبی را برای رتبه بندی کشورها از نظر اخلاقی و بر پایه شاخص رقابت پذیری جهانی ارایه می کند. اطلاعات و معیارهای لازم از پایگاه اطلاعاتی شاخص رقابت پذیری جهانی برای سال 2013-2015، استخراج شده و کشورها از لحاظ اخلاقی در 5 زیرمجموعه بررسی شده اند، که شامل اخلاقیات  فردی- اخلاق شرکتی و جمعی کوچک - اخلاق شبکه ای و اجتماعی (اخلاق کسب و کار) - اخلاق تصمیم گیران - و مجموع اخلاقیات است. این مطالعه با استفاده از روش داده کاوی و الگوریتم میانگین k انجام شده است. نتایج نشان می دهد که کشورهای توسعه یافته رتبه های بهتری از کشورهای در حال توسعه دارند. در این میان، ایران در حوزه اخلاق فردی و اخلاق شبکه ای و اجتماعی رتبه 2 و در اخلاق شرکتی و جمعی کوچک و اخلاق تصمیم گیران رتبه 4 را به خود اختصاص داده است. به این معنی ایرانیان در بعد فردی اخلاق اقتصادی بهتری را به نمایش می گذارند تا بعد شرکتی و اجتماعی. مالزی که نمونه ای از کشورهای اسلامی است در همه ی حوزه ها، جز اخلاق فردی، رتبه 1 را کسب کرده است. در مجموع این مطالعه نشان داد که در این حوزه، خلاء مطالعاتی در کشور وجود دارد و علاوه بر آن، به نظر می رسد مطالعاتی از این دست بتواند بخشی از دلایل رشد و توسعه اقتصادی کشورها را توضیح دهد. چیزی که تاکنون، کمتر بدان پرداخته شده است. در میان جنبه های مختلف مسایل بشری، اخلاق و اخلاقیات همواره از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است و بررسی های اقتصادی از آغاز بر نقش اخلاق در تبیین و تنظیم نظریه های اقتصادی تاکید داشته و علم اقتصاد در بستر فلسفه اخلاق متولد شده است. با توجه به این ارتباط، هدف این تحقیق رتبه بندی 144 کشور از لحاظ اخلاقی و براساس اطلاعات نمره شاخص رقابت پذیری جهانی (GCI) می باشد. اگر چه کمی سازی مفاهیم اخلاقی با دشواری ها و محدودیت هایی همراه است لیکن این تحقیق روش و چارچوبی را برای رتبه بندی کشورها از نظر اخلاقی و بر پایه شاخص رقابت پذیری جهانی ارایه می کند. اطلاعات و معیارهای لازم از پایگاه اطلاعاتی شاخص رقابت پذیری جهانی برای سال 2013-2015، استخراج شده و کشورها از لحاظ اخلاقی در 5 زیرمجموعه بررسی شده اند، که شامل اخلاقیات  فردی- اخلاق شرکتی و جمعی کوچک - اخلاق شبکه ای و اجتماعی (اخلاق کسب و کار) - اخلاق تصمیم گیران - و مجموع اخلاقیات است. این مطالعه با استفاده از روش داده کاوی و الگوریتم میانگین k انجام شده است. نتایج نشان می دهد که کشورهای توسعه یافته رتبه های بهتری از کشورهای در حال توسعه دارند. در این میان، ایران در حوزه اخلاق فردی و اخلاق شبکه ای و اجتماعی رتبه 2 و در اخلاق شرکتی و جمعی کوچک و اخلاق تصمیم گیران رتبه 4 را به خود اختصاص داده است. به این معنی ایرانیان در بعد فردی اخلاق اقتصادی بهتری را به نمایش می گذارند تا بعد شرکتی و اجتماعی. مالزی که نمونه ای از کشورهای اسلامی است در همه ی حوزه ها، جز اخلاق فردی، رتبه 1 را کسب کرده است. در مجموع این مطالعه نشان داد که در این حوزه، خلاء مطالعاتی در کشور وجود دارد و علاوه بر آن، به نظر می رسد مطالعاتی از این دست بتواند بخشی از دلایل رشد و توسعه اقتصادی کشورها را توضیح دهد. چیزی که تاکنون، کمتر بدان پرداخته شده است.