سیر مدرنیسم در داستان های کوتاه کلباسی

محمد کلباسی (متولد 1322) از بانیان جنگ اصفهان و از اعضای انجمن ادبی صایب و از نویسندگان مکتب اصفهان است. او گریزان از شهرت، تنها شش مجموعه داستان کوتاه به چاپ رسانده است. وی در داستان متاثر از نویسندگانی چون بهرام صادقی و بورخس است. این مقاله سعی دارد به بررسی سیر مدرنیسم در داستان های کوتاه کلباسی بپردازد. روش تحقیق به صورت مطالعه کتابخانه ای و تحلیل محتوا و بررسی نمونه هایی از آثار کلباسی بوده است. کلباسی سبکی درون گرا دارد و به اعماق روح و روان شخصیت ها وارد می شود. همچنین به اهمیت صناعت در داستان تاکید دارد و در فرم داستان تحولی ایجاد می کند. کلباسی با تاثیر پذیرفتن از جریان مدرنسیم در داستان هایش قهرمان های داستانش را مقهور دنیای اطراف می کند و آن ها را در برابر چالش های زندگی ناتوان نشان می دهد. او با استفاده از نمادگرایی، ابهام را وارد داستان های خود می کند و با استفاده از زاویه دید اول شخص و استفاده از جریان سیال ذهن، تنهایی انسان مدرن را نشان می دهد. کلباسی راوی حیرت انسان است؛ آدم هایی که ناگهان با چهره ای از مرگ روبه رو می شوند؛ قهرمان هایی که نمی فهمند چرا حوادث چنین سخت و بی خبر بر ایشان فرود می آید. زمان در داستان های کلباسی شتاب دارد. او این شتاب را با جمله های کوتاه و بریده به بهترین شیوه نشان می دهد. در کل می توان گفت همه داستان های کلباسی مدرن نیستند، اما وصف در شماری از آثارش با شگردهای مدرنیستی است.