تعیین میزان تنوع ماموریتها در نظام آموزش عالی ایران

هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان تنوع ماموریتها در نظام آموزش عالی ایران بود.

این پژوهش به روش آمیخته اکتشافی انجام شد. در بخش کیفی از تحلیل مضمون استفاده شد و جامعه آماری آن، اسناد بالادستی آموزش عالی بود. بخش کمی به روش میدانی و جامعه آماری آن 100 نفر متخصص آموزش عالی کشور بود که از 80 نمونه انتخابی، 57 نفر به صورت تصادفی به پرسشنامه تعیین میزان تنوع ماموریتهای آموزش عالی کشور (با آلفای کرونباخ 869/0) پاسخ دادند. در بخش کیفی از نرم افزار Maxqda و در بخش کمی از اس.پی.اس.اس استفاده شد.

یافته ها:

 بر اساس تحلیل مضمون، 45 ماموریت مطلوب برای نظام آموزش عالی ایران به دست آمد و بر اساس تحلیل پرسشنامه های پژوهش حاصل نظر متخصصان، زیرنظامهای آموزش عالی ایران ماموریتهای متنوعی را دنبال نکرده و تنها در آموزش نیروی انسانی و گسترش عدالت آموزشی تنوع وجود دارد.

نتیجه گیری:

 دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کشور، با وجود تنوع در عمل به ماموریتهای خود، به سازمانهایی مشابه و غیر قابل تمایز تبدیل شده اند. بنابر این، ساماندهی نظام رتبه بندی دانشگاه ها، نتیجه گرا کردن بودجه ها، پاسخگو کردن زیرنظامها، ساماندهی نظام مدیریت علمی کشور و توجه به آمایش و ماموریت گرایی در آموزش عالی ضروری به نظر می رسد.