مقایسه اثر دو نوع تمرین هوازی شدید و متوسط و مصرف رزوراترول بر FGF-21 و سایتوکراتین-18 در موش های صحرایی مبتلا به کبدچرب غیر الکلی (NAFALD)

اثر تمرینات با شدت مختلف و رزوراترول (Resveratrol) بر نشانگرهای کبدچرب غیرالکلی (NAFALD) کم تر مطالعه شده است. هدف مطاله حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت بالا و متوسط و مصرف رزوراترول بر تغییرات سطوحFGF-21 و سایتوکراتین-18در NAFALD بود.

در این مطالعه تجربی 48 سر موش صحرایی نر بالغ ویستار (با میانگین وزن 10±210 گرم) به طور تصادفی به 6 گروه: کنترل سالم، بیمار، سالین، تمرین شدید، تمرین متوسط و مصرف رزوراترول تقسیم شدند. دوره تمرین در مدت هشت هفته، 5 جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقیقه انجام شد. القای NAFALD به صورت گاواژ امولسیون پرچرب بود. مصرف رزوراترول نیز روزانه و به میزان 100 میلی گرم در کیلوگرم وزن بدن بود. سطوح سرمی FGF-21 و سایتوکراتین-18به روش الایزا و سطوح FGF21 mRNA به روش  Rt-PCRاندازه گیری شد. آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی با شرط 05/0< P به کار گرفته شد.

سطوح سرمی FGF-21، سطوحFGF21 mRNA کبدی و سطوح سرمی سایتوکراتین-18 در گروه رزوراترول، تمرین شدید و تمرین متوسط در مقایسه با گروه بیمار (شاهد) کاهش معنی داری داشت (001/0< P). البته بین دو گروه تمرینی و رزوراترول تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

مکمل یاری رزوراترول و تمرین ورزشی با شدت بالا و متوسط با کاهش FGF-21 و سایتوکراتین-18 سرمی موش های صحرایی مبتلا به NAFALD همراه می شود.