شیوع پادتن ویروس هپاتیتAnti-HCV) C) و راه های انتقال خون در معتادان مقیم زندان قصر
دستکم پنج نوع هپاتیت ویروسی وجود دارد که توسط پنج عامل ویروسی متفاوت D، C ، B ، A و E عارض می شود. این پنج ویروس با یکدیگر متفاوت می باشند اما مرضی که ایجاد می کنند خیلی هم (Hem) دارد و نمی توان از روی علایم بالینی با تست های آزمایشگاهی معمول آنها را از یکدیگر جدا کرد. از آنجا که پیامد بیماری ها بستگی به نوع ویروس دارد افتراق آنها از همدیگر از اهمیت خاصی برخوردار است، دیده شده است که ویروس C بیشتر به سمت مزمن شدن سیر میکند و در نتیجه بروز هپاتیت حاد مزمن و یا سیروز کبدی را باعث می شود (6). ویروس هپاتیت C یک ویروس خونزا (blood - born) می باشد. مطالعات اپیدمیولوژیکی نشان میدهد که بیشترین احتمال انتقال ویروس هپاتیت C از طریق استفاده از خود و محصولات خونی، استفاده از سوزنهای آلوده - که معتادان تزریقی به طور مشترک از آن استفاده می کنند و پیوند اعضا از دهنده های آلوده می باشد. نیمی از بیمارانی که به هپاتیت حاد گرفتار شده اند چنین پیشینه ای داشته اند. در بعضی از مطالعات آمده است که انتقال از راه های مادر به نوزاد، تماس خانوادگی، جنسی و شغلی صورت می گیرد و در برخی بررسیها نحوه انتقال نامشخص و ناشناخته عنوان شده است (4) و از این میان، معتادان به علت استفاده مشترک از سوزن های تزریقی آلوده یکی از شایع ترین گروه هایی هستند که در معرض خطر آلودگی به هپاتیت ویروسی C قرار دارند. مطالعات اخیر نشان داده است که بیش از دو سوم این افراد متجاوز از دو سال سابقه زردی را ذکر می کنند و در بعضی از آنان، این سابقه به 8 الی 20 سال نیز می رسد (10 و 12). گفته می شود که علت 85-70 درصد از هپاتیت های مزمن در معتادان به علت هپاتیت C می باشد (5). شایان ذکر است که پیش از 50 درصد آنان همزمان آلودگی به هپاتیت B را نشان می دهند (8). انتقال این ویروس از راه های دیگر مانند حجامت، خالکوبی و کاربرد طب سوزنی هم انجام می شود که در هر یک، به شکلی از سوزنهای آلوده استفاده می شود (1).در تحقیق حاضر بر آن شدیم تا شیوع پادتن و ویروس هپاتیت C را در معتادان تزریقی مقیم زندان قصر تهران که پس از دستگیری اولین محل اقامت آنان است، به عنوان یکی از مهمترین گروه های پرخطر برای ابتلا به عفونت ویروسی C را بررسی کنیم و نقش احتمالی سایر عوامل خطر، از جمله پیشینه خال کوبی و غیره را نیز مورد مطالعه قرار دهیم.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.