پیش بینی رفتارهای رانندگی بر اساس تحریک جویی و دشواری تنظیم هیجان با میانجی گری ذهن آگاهی در زنان شهر تهران

بر اساس آمارهای داده شده، تصادفات در بین زنان بیشتر است. بر همین اساس، هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل معادلات ساختاری برای پیش بینی رفتارهای رانندگی بر اساس تحریک جویی و دشواری تنظیم هیجان با میانجی گری ذهن آگاهی در رانندگان زن تهران بود.

  پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری، رانندگان زن شهر تهران در سال 99-98 بود که 340 نفر از آنها به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند، بدین صورت که در مرحله اول منطقه 20 شهر تهران به روش تصادفی و افراد گروه نمونه به روش دردسترس به دست آمدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس تحریک جویی زاکرمن (1978)، پرسش نامه رفتار رانندگی منچستر (1990)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان گرتز و رویمر (2004) و پرسش نامه پنج وجهی ذهن آگاهی (2006) استفاده شد.

تحلیل داده ها به روش معادلات ساختاری نشان داد مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار بود. علاوه بر این، دشواری تنظیم هیجان به صورت مثبت و ذهن آگاهی به صورت منفی رفتارهای رانندگی را در زنان پیش بینی کرد. همچنین ذهن آگاهی به صورت مثبت و معنادار رابطه بین تحریک جویی و دشواری تنظیم هیجان با رفتارهای رانندگی را در زنان میانجی گری کرد.

نتیجه گیری:

 نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده تاثیر زیاد هیجان و حضور هوشیار در لحظه در رفتارهای رانندگی و پیشگیری از تصادفات و حوادث رانندگی است. بر این اساس پیشنهاد می گردد قبل از اعطای گواهی نامه و تمدید آن، جلسات آموزشی تنظیم هیجان و ذهن آگاهی برای رانندگان برگزار گردد.