بررسی شیوع سرمی لیشمانیوز احشایی در سگ های شهرستان سمنان با استفاده از روش آگلوتیناسیون مستقیم

شکل مدیترانه ای لیشمانیوز احشایی (کالاآزار) از خطرناک ترین بیماری های مشترک انسان و دام می باشد که در اغلب مناطق ایران به صورت تک گیر و در بعضی از استان های کشور به صورت بومی دیده می شود.  سگ اهلی (Canis familiaris) مخزن اصلی بیماری در لیشمانیوز احشایی نوع مدیترانه ای است.  هدف از مطالعه حاضر مشخص نمودن شیوع سرمی (Seroprevalence) حضور بیماری لیشمانیوز احشایی در سگ های صاحب دار مناطق شهری و روستایی سمنان می باشد.  به این منظور از 140 قلاده سگ صاحب دار فاقد علایم بالینی به روش تصادفی خون گیری انجام گرفت.  تمامی نمونه های خون از لحاظ حضور آنتی بادی ضد لیشانیایی با عیار1:80 و به بالا با آزمایش آگلوتیناسیون مستقیم (DAT) مورد آزمایش قرار گرفتند.  عیار1:320 و به بالا به همراه علایم بالینی به عنوان بیمار و عیار1:80 و به بالا، بدون علایم بالینی به عنوان عفونت ناشی از لیشمانیا اینفانتوم در نظر گرفته شد.  از نمونه های مرضی شامل طحال، کبد و غدد لنفاوی یک سگ مبتلا با عیار 1:20480 در آزمایشگاه به روش داب، گسترش تهیه شد و با رنگ گیمسا رنگ آمیزی گردید.  در مطالعه میکروسگوپی، اجسام آماستیگوت دیده شد.  آنتی بادی ضد لیشمانیا در چهار سگ (9/2 درصد) با عیار بالاتر از 1:320 در 140 سگ مشاهده گردید.  از لحاظ شیوع سرمی، اختلاف معنی داری میان ابتلا به بیماری با جنسیت و سن دیده نشد.  نتایج این مطالعه نشان می دهد که لیشمانیوز احشایی با میزان شیوع پایین در سگ های شهرستان سمنان در حال بروز است.