تجارب زیسته معلمان دوره ابتدایی از کارکردهای الگوی ارزشیابی توصیفی

ارزشیابی توصیفی (کیفی) ازجمله نوآوری هایی است که در یکی دو دهه گذشته در نظام آموزشی ابتدایی ایران اجرا شده است. این پژوهش باهدف شناخت و فهم تجارب زیسته معلمان دوره ابتدایی درخصوص کارکرد های ارزشیابی توصیفی (کیفی) انجام شد.

پژوهش حاضر در چارچوب رویکرد کیفی صورت گرفته است. برای شناسایی کیفیت درک و فهم معلمان از کارکردهای الگوی ارزشیابی توصیفی (کیفی)، با معلمان مجری مصاحبه نیمه عمیق با ابزار مصاحبه نیمه ساختارمند با مشارکت 15 نفر از معلمان ابتدایی آموزش و پرورش شهرستان های کاشان و آران و بیدگل انجام شد. روش نمونه گیری هدف مند بود و داده ها با به کارگیری روش تحلیل محتوای کیفی مورد تجزیه و تحلیل و تفسیر قرار گرفت.

یافته ها: 

از مجموع یافته های این پژوهش 24 کد استخراج که بعد از پایش شش کارکرد اصلی آشکارسازی توانایی دانش آموزان و اعطای آزادی عمل بیشتر به آنان، آشکارسازی ضعف و قوت های تدریس معلم، آشکارسازی ضعف ها و قوت های دانش آموزان در حین یاددهی یادگیری، درگیرسازی دانش آموزان با جریان یادگیری، آشکارسازی از نتایج یادگیری دانش آموزان و اصلاح و بهبود یاددهی و یادگیری بدست آمد.

نتیجه گیری:

 کارکرد اساسی و اصلی ارزشیابی توصیفی (کیفی) شناسایی شده در این تحقیق  ارزشیابی درگیرساز، آشکارساز و اصلاح گر یادگیری است و در عمل پیشنهاد می شود کارکردهای ارزشیابی توصیفی (کیفی) در طراحی کتاب های درسی مورد استفاده و با نقشه یادگیری کتاب های درسی مورد توجه قرار گیرد به گونه ای که ارزشیابی  و جریان یادهی-یادگیری درهم تنیده و آمیخته شوند.