سنجش اثربخشی عملکرد کلانتریها و پاسگاه های انتظامی با تاکید بر رضایت اجتماعی

جلب رضایت اجتماعی از عوامل کلیدی موفقیت و اثربخشی سازمانها به شمار می آید و این مهم در سازمانی چون نیروی انتظامی با حجم ارتباط گسترده و مستقیم با اقشار مختلف جامعه، از اهمیت مضاعف برخوردار است. این پژوهش در صدد است عوامل موثر بر اثربخشی عملکرد کلانتریها (رضایتمندی اجتماعی) را شناسایی کند و سپس به وزن دهی و اولویت بندی آنها بپردازد و در قالب الگویی ارایه کند. این پژوهش با روش پیمایش به لحاظ هدف کاربردی، و از نظر سطح تعمیم به صورت پهنانگر اجرا، و به منظور سنجش روایی پرسشنامه از دو روش اعتبار محتوایی و روایی سازه و برای سنجش پایایی </sup>مقیاسها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده و مقدار آن برای همه مفاهیم تحقیق از 80/0 بزرگتر است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان ساکن در غرب استان تهران در گروه سنی 15-64 سال هستند و 382 نفر با استفاده از روش نمونه گیری احتمالی خوشه ای به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. نتایج آزمونهای آماری نشان داد در مدل سنجش اثربخشی عملکرد کلانتریها (رضایت اجتماعی) به ترتیب عوامل "انجام وظایف انتظامی، قضایی و خدماتی، تجهیزات و امکانات فیزیکی، پاسخگویی، رفتار کارکنان و فرایندهای اطلاع رسانی" دارای بیشترین بار عاملی، و این مدل بر اساس شاخصهای موجود از برازش مناسبی برخوردار است. مدیریت حوزه کلانتریها با سنجش و رصد مستمر اثربخشی عملکرد کلانتریها (رضایت اجتماعی) و با برنامه ریزی و اتخاذ تدابیر مناسب می توانند در رفع نیازها و پاسخگویی به خواسته ها و انتظارات فزاینده شهروندان موفق باشند و طرحها و برنامه های راهبردی و کلان خود را متناسب با شرایط متحول جامعه، روزامد و کارامد کنند.