مواجهه و معناسازی کاربران ایرانی از شبکه های مجازی

با گسترش شبکه های مجازی تولید و خوانش متون دچار تغییرات بنیادین گشته بطوریکه نظریات پیشین قادر به تبیین تمام واقعیت موجود نیستند. این پژوهش با استفاده از مطالعه قوم نگاری شبکه های اجتماعی به دنبال تلفیق نظریه رمزگذاری-رمزگشایی و نیز مفصل بندی استوارت هال برای ترسیم مدل معناسازی کاربران ایرانی در شبکه های مجازی است. بر طبق یافته ها این فضا ویژگی هایی همچون پراکنده سازی افکار، پر و بال پیدا کردن موضوعات، حضور همزمان و یا متناوب نیروهای استراتژی و تاکتیک و مصادره و مصادره شدن دوباره فضا را دارد. علاوه بر این وجود مکانیزم های خنثی و مکانیزم های نفی دیگری قدرتمند شامل تروما سازی، همسان سازی امور، واکنش نسبت به سیاست گذاری های مقدس ساز، خاصیت نمایشی و تکمیل پازل خبر و مکانیزم های مربوط به ایجاد خود جمعی بر مبنای نیروهای تاکتیک شامل آیکون سازی، اسلنگ سازی و تشکیل جماعت واره ها به دنبال میدان بخشیدن به نیروهای مبتنی بر تاکتیک و به عبارتی تمام عاملانی است که در فضای رسمی قدرتی ندارند. فضای خوانشگری ایرانی با کنشگری فعال/ منفعل، مقطعی/ مداوم و کنشگری های محدود، بینابینی و کلان نیز همراه است. در نهایت با توجه به ویژگی های فضا و مکانیزم های ذکر شده سه بعد شامل تولید و تفسیر جمعی متون، نادیده گرفتن خبر و گفتگوی تخالفی بر ابعاد خوانش های هال نیز افزوده شدند که نشان دهنده توان بخشیدن فضا به تمامی عاملان برای معناسازی هستند.