بازتاب تلمیحات اسطوره ای و حماسی در اشعار سید حسن حسینی

از دید شمس قیس رازی، شاعر با به کارگیری تلمیح می کوشد با الفاظی اندک که یادآور داستان، مثل و... است، معانی بسیاری را در ذهن مخاطب به وجود آورد؛ به عبارت دیگر تلمیح، تجربه خواننده را به اصطلاح سنتی، غنی تر می کند یا به اصطلاح نظری با دال های موجود در متن، مدلول های پیچیده تری به ذهن متبادر می کند. شاعران در هر برهه زمانی از این رهگذر با پیوند گذشته و حال، رخدادهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و غیره را به تصویر کشیده اند تا از این طریق، رخدادهای عصر خود را در تاریخ زنده نگه دارند. یکی از رخدادهای مهم در دوره معاصر ایران، جنگ هشت ساله ایران و عراق است که شاعران و نویسندگان بسیاری سعی کرده اند تا از دلاوری ها و شجاعت های رزمندگان تصاویری خلق کنند که در تاریخ ثبت شود. سید حسن حسینی ازجمله این شاعران است که حال و هوای رزمندگان و شهدای جنگ تحمیلی را با تلمیحات اسطوره ای و حماسی پیوند زده است. ازاین رو، در پژوهش حاضر برآنیم تا با تبیین تلمیحات اسطوره ای و حماسی آثار او، با روش توصیفی - اسنادی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به این پرسش پاسخ دهیم که تلمیحات اسطوره ای - حماسی اشعار حسینی کدام هستند و از حیث ادبی چه نقشی را بر عهده دارند؟ این پژوهش نشان می دهد که برخی از تلمیحات اسطوره ای و حماسی او برگرفته از شخصیت های اسطوره ای و پهلوانی شاهنامه فردوسی است که در قالب استعاره و تشبیه و مراعات النظیر بیشترین نقش ادبی را بر عهده داشته اند.