مولفه های اخلاقی، معنوی و اخروی رکوع در قرآن و احادیث

رکوع یکی از مهم ترین ارکان نمازاست که بالاترین عبادت در دین اسلام بشمار می رود تاجاییکه در قرآن کریم بارها به اهمیت آن تاکید و به انجام آن توصیه شده است. بدین سبب که یاد خدا را به قلب انسان وارد نموده و او را به هدف نهایی بندگی یعنی قرب الهی نزدیک می گرداند. رکوع، تعظیم در برابر عظمت الهی و اعتراف به وحدانیت خداوند است. می توان خضوع و خشوع را از مهم ترین نتایج و آثارآن دانست که خود برطرف کننده تکبر در اعمال عبادی می باشد. در کاوش پیش رو که در حیطه قرآن و حدیث صورت گرفته است، آثار رکوع به صورت توصیفی-تحلیلی اعم از فواید اخلاقی، معنوی و اخروی بررسی گردیده و موارد زیر یافت شده است؛ ازجمله: رکوع موجب طاعت، دوری از گناه و فریاد ابلیس، مزین شدن به نور بهاء الهی، ساکن شدن در سایه عظمتش و ملبس شدن به لباس برگزیدگان، تعجب فرشتگان از اعطای نور و هبه الهی و مباهات به فرد راکع، اظهار ادب و دوری از تکبر، پاک شدن دل از حسد، زمینه درک ولایت به واسطه عشق و محبت ایمه، نیل به رستگاری و قرب، آسودگی از وحشت قبر و حرمت جسم راکع بر آتش، عاقبت به خیری و رسیدن به مقام علیین و حصول طرق سعادت، صعود نماز نورانی به واسطه رکوع کامل و گشایش درب های رحمت الهی و درنهایت احترام خداوند به موسپیدان راکع.