اثربخشی طرح واره درمانی گروهی بر اشتیاق تحصیلی و نشانه های بدریختی بدن در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرح واره درمانی بر اشتیاق تحصیلی و نشانه های بدریختی بدن دانش آموزان بود. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری دو ماهه همراه با گروه گواه به شمار می رود. به این منظور تعداد 40 نفر از دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شاغل به تحصیل در مدارس کاشان در سال تحصیلی 99-1398 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه مساوی 20 نفره جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت طرح واره درمانی قرار گرفت و گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد و در لیست انتظار باقی ماند. شرکت کنندگان، مقیاس اشتیاق تحصیلی و مقیاس اصلاح شده وسواس فکری عملی ییل براون برای بدریختی را در سه مرحله خط پایه، پس از آزمون و پیگیری دو ماهه تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس یک راهه تک متغیری با اندازه گیری مکرر و نرم افزار SPSS 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که نمرات گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در متغیرهای اشتیاق تحصیلی و بدریختی بدن تغییر یافته و در مرحله پیگیری این تفاوت حفظ شده است. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که طرح واره درمانی به دلیل کارایی بالای آن، به خصوص هنگامی که به صورت گروهی برگزار می شود، ارزان بودن و پذیرش آن توسط دانش آموزان، راهبرد موثری برای افزایش اشتیاق تحصیلی و کمک به افراد دارای نشانه های بدریختی بدن می باشد.