بررسی اخلاقی حقوقی شروط مندرج در قراردادهای شرکت های لیزینگی

در هر قرارداد حقوقی چنانچه شروطی گنجانده شود، می بایستی موافق اخلاق حسنه و اصول حقوقی باشد. در قراردادهای شرکت‌های لیزینگی نیز این مهم نمود پیدا می‌کند. این شرکت‌ها در وهله نخست، با رویکردی اخلاقی، مساعدت به مصرف‌کنندگان در جهت افزایش توان خرید از طریق تهیه کالاهای سرمایه‌ای و واگذاری آن‌ها به صورت مدت‌دار و اقساطی را در دستور کار دارند؛ لذا قراردادهای آنان با مشتریان نیز باید از اصول اخلاقی و موازین حقوقی تبیعیت کند. هدف از انجام این تحقیق، شناخت اصول اخلاقی و حقوقی در قراردادهای شرکت‌های لیزینگی می‌باشد.

 جهت نگارش این مقاله از روش کتابخانه‌ای و ابزار فیش‌برداری استفاده شده است.

 این مقاله با اتکا به اصول اخلاقی و حرفه‌ای نظیر اصل حقیقت‌جویی و اصل رعایت صداقت تدوین یافته است.

 لیزینگ به عنوان یک قرارداد، از جمله راهکارهای تامین مالی در عرصه تجارت داخلی و بین‌المللی است و از طرفی دیگر، شرکت‌های لیزینگ به عنوان نوعی شریک تجاری، شروطی را در قراردادهای خود می‌آورند که لازم است مبتنی بر اصول اخلاقی و حقوقی باشند. همچنین هدف اصلی این شرکت‌ها باید تامین کالاهای مصرف‌کنندگان باشد.

قرارداد لیزینگ عقد اجاره همراه با شرط نتیجه یا فعل تملیک می‌باشد که با فرض شرط نتیجه تملیک‌بودن قرارداد لیزینگ، با پایان مدت قرارداد و پرداخت آخرین قسط، مستاجر خود به خود مالک می‌شود و با فرض شرط فعل تملیک‌بودن قرارداد لیزینگ، حق تملک برای مستاجر به وجود آمده و موجر متعهد به انتقال می‌باشد. در هر صورت، شرکت‌های لیزینگی در چارچوب اصول اخلاقی و حقوقی مقید به حفظ حقوق مصرف کنندگان، می باشند.