نقش ناهمخوانی بین عزت نفس آشکار و ناآشکار در پیش بینی نشانگان افسردگی در دانشجویان دانشگاه

هدف این پژوهش، بررسی نقش ناهمخوانی بین عزت نفس آشکار و ناآشکار در پیش بینی نشانه های افسردگی بود. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تمام دانشجویان کارشناسی پیوسته دانشگاه فرهنگیان کردستان در سال تحصیلی 98-1397 به تعداد 956 نفر بود که از میان آن ها به روش نمونه گیری تصادفی منظم 274 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامه افسردگی (Beck, Steer, & Brown,1956) عزت نفس (Rosenberg,1965) و ترجیح حروف الفبای نام (Nuttin, 1987) پاسخ دادند. اطلاعات 253 نفر با استفاده از تحلیل رگرسیون چندمتغیری سلسله مراتبی و نرم افزار spss تحلیل شد. نتایج نشان داد که ضریب همبستگی چندمتغیری برای متغیر پیش بین عزت نفس آشکار با نشانه های افسردگی برابر با 63/0- است که در سطح 001/0 معنا دار است (58/0= β)، اما این پیش بینی برای عزت نفس ناآشکار معنا دار نیست. همچنین همبستگی چندمتغیری برای جهت و مقدار ناهمخوانی بین عزت نفس آشکار و ناآشکار با نشانه های افسردگی برابر با 93/0 است که در سطح 001/0 معنا دار است 51/0= β). بر اساس این یافته ها، افرادی که عزت نفس آسیب دیده ای دارند؛ سطح بالاتری از نشانه های افسردگی و افرادی که دارای عزت نفس دفاعی اند؛ سطح پایین تری از نشانه های افسردگی را بروز می دهند.