بررسی کیفیت فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب آشامیدنی شهرستان جیرفت

ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب آشامیدنی مبنای قضاوت قابل آشامیدن بودن آن است. تغییرات نامطلوب در این پارامترها می تواند سلامت مصرف کنندگان را تهدید کند. لذا هدف این مطالعه بررسی کیفیت فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب آشامیدنی و مقایسه آن با استانداردهای ملی و سازمان حفاظت محیط زیست است.

روش بررسی:

 33 نمونه به طور مستقیم از 11 ایستگاه شبکه توزیع آب شهر جیرفت جمع آوری گردید. آزمایش های فیزیکی و شیمیایی شامل هدایت الکتیریکی، pH، کدورت، کلر باقی مانده، جامدات محلول (TDS)، فلوراید و نیترات بود که بر اساس روش های مندرج در استاندارد متد صورت گرفت و آزمایش های میکروبی نیز شامل کلی فرم کل و کلی فرم مدفوعی با روش تخمیر چند لوله ای انجام شد. این مطالعه در سال 1396 انجام گرفت.

یافته ها:

 میانگین پارامترهای اندازه گیری شده به ترتیب هدایت الکتریکی 96/720 میکروزیمنس بر سانتی متر، کدورت NTU53/0،pH86/7 ، کل جامدات محلول 8/397، کلر باقی مانده 32/0، نیترات 77/11 و کلر باقی مانده 66/0 میلی گرم در لیتر بود. به جز نیترات و TDS که بالاتر از استاندارد ملی بودند سایر پارامترها استانداردهای ملی و EPA آب آشامیدنی را برآورده نمودند. همچنین کیفیت بهداشتی آب شبکه توزیع شهر جیرفت نیز مشکل آفرین نبود و در حد استاندارد ملی و EPA قرار داشت.

بحث و نتیجه گیری:

 به طور کلی می توان گفت آب آشامیدنی شبکه توزیع شهر جیرفت از نظر فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی مشکلی برای آشامیدن نداشته و ایمن است.