بررسی فقهی حقوقی نقش طلاق عاطفی در زوال احصان زوجین

طلاق عاطفی از منظر روانشناسان به جدایی اعلام نشده، گفته می شود که در نتیجه آن با گسست روابط عاطفی زوجین، امکان تمتع جنسی از یکدیگر زایل می شود. این نوع از طلاق در فقه و حقوق رسمیت ندارد اما احکام فقهی و حقوقی می تواند بر آن مترتب شود. از نگاه فقهی در باب زنا با شرایطی به مرد زن دار، محصن و به زن شوهردار، محصنه گفته می شود که اشاره به امکان تمتع جنسی زوجین از یکدیگر در تحقق احصان دارد. ماده 227 قانون مجازات با مقرر نمودن این ملاک به مصادیقی در زوال احصان اشاره می کند که با وجود آن امکان تمتع میسر نیست. پژوهش حاضر درصدد تبیین نقش طلاق عاطفی در زوال احصان است. فرض این است که جدایی عاطفی از مصادیق سقوط احصان می باشد که می تواند در تعیین حکم، نقش داشته باشد.