ادنتومای متصل به ریشه های یک دندان مولر مندیبل: یک گزارش مورد

ادنتوما شایع ترین تومور ادنتوژنیک می باشد. این ضایعه بیشتر از اینکه به عنوان یک نیوپلاسم در نظر گرفته شود، به عنوان یک هامارتوم مطرح می گردد. در این ضایعه برخلاف مورفولوژی دندان نرمال، بافت های تشکیل دهنده به صورت نامنظم کنارهم قرار گرفته اند. ادنتوما داری رشد محدود و آهسته بوده و با گذشت زمان افزایش اندازه پیدا نمی کند. بیشتر این ضایعات، از نظر بالینی بدون علامت هستند و در رادیوگرافی های معمول که برای اهداف درمانی دیگر تهیه شدند، کشف می شوند. ادنتوما معمولا در موقعیت پری کرونال بوده و باعت اختلالات رویشی در دندان ها، از جمله عدم رویش دندان دایمی یا باقی ماندن دندان شیری می شود. در موارد نادر تورم و اتساع (Expansion) فک در ناحیه درگیر اتفاق می افتد. هدف از این گزارش مورد، ارایه یک ادنتومای کمپلکس غیرمعمول در یک پسر 10 ساله می باشد که به ریشه های دندان شماره 30# چسبیده است. موقعیت معمول ادونتوما در پری کرونال دندان می باشد و در مجاورت ریشه دندان های مجاور قرار می گیرد، اما یک دیواره استخوانی جدا کننده وجود دارد. موارد نادری مشابه این مورد، با اتصال به ساختار دندان گزارش شده اند. تورم مختصر داخل دهانی و حساسیت (Tenderness) در ناحیه درگیر وجود داشت. برخلاف بیشتر موارد گزارش شده، اختلال در رویش دندان مشاهده نگردید. اتصال ادنتوما به ریشه های دندان در تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی مشاهده شد. سپتوم استخوانی جدا کننده بین دندان و ادنتوما و حدود مشخص ریشه های دندان مشاهده نگردید. ضایعه و دندان مرتبط توسط درمان جراحی خارج و بیمار تا 2 سال پیگیری شد.