اثر سینرژیستی اکسیژن با فشار بالا و پرده آمنیون انسانی سلول زدایی شده در ترمیم زخم تمام ضخامت دیابتی در موش صحرایی

یکی از شایع ترین عوارض حاصل از دیابت، اختلال و نقص در ترمیم زخم های بیماران دیابتی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر سینرژیستی اکسیژن با فشار بالا (HBO) و پرده آمنیون انسانی سلول زدایی شده (dHAM) در ترمیم زخم تمام ضخامت دیابتی در موش صحرایی انجام شد.

در مطالعه تجربی حاضر 60 سر موش صحرایی دیابتی نر به صورت تصادفی به 4 گروه 15 عددی تقسیم شدند که شامل زخم بدون درمان (Diabetic)، زخم تیمار شده با HBO، زخم تیمار شده با dHAM و زخم تیمار شده با HBO+ dHAM بودند. نمونه گیری از گروه های مورد مطالعه در روزهای 7، 14 و 21 پس از ایجاد زخم انجام شد. ارزیابی ها شامل درصد بسته شدن زخم، تراکم کلاژن، حجم بافت، تعداد سلول ها و ارزیابی بیان ژن موثر در ترمیم و رگ زایی (TGF-β و VEGF) و ژن های التهابی (TNF-α و IL-1β) و مشخصه بیومکانیکی بافت زخم بود.

استفاده ترکیبی از HBO و dHAM سبب افزایش معنی دار در سرعت بسته شدن زخم، حجم اپیدرم و درم جدید، تراکم سلول های فیبروبلاست و رگ خونی، تراکم کلاژن، ژن های ترمیمی و رگ زایی و نیز خصوصیات بیومکانیکی نسبت به گروه Diabetic بود (0/05>P). هم چنین بیان ژن های التهابی و نیز تراکم نوتروفیل ها در تمامی گروه های درمانی، به خصوص گروه ترکیبی نسبت به گروه Diabetic به صورت معنی دار کاهش یافته بود (0/05>P).

ترکیب HBO و dHAM در مقایسه با استفاده جداگانه از هر کدام، تاثیر بیشتری در روند بهبودی زخم های دیابتی داشته است.