شناسایی خطرپذیری منابع انسانی در حوزه نگهداشت معلمان با رویکرد کیفی

هدف از پژوهش حاضر مطالعه کیفی خطرپذیری منابع انسانی در حوزه نگهداشت معلمان در آموزش و پرورش استان یزد است. روش پژوهش کیفی و از نوع استقرایی است. جامعه مورد مطالعه شامل تمام افرادی است که به نوعی با مدیریت منابع انسانی در آموزش و پرورش و دانشگاه فرهنگیان استان یزد در ارتباط بوده اند که در نهایت با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند حجم نمونه با 10 نفر به اشباع نظری رسید. یافته های به دست آمده با روش تحلیل مضمون براون و کلارک (2006)، نشان داد که در حوزه نگهداشت 4 مضمون اصلی (خطرپذیری ساختاری، خطرپذیری شخصی، خطرپذیری فرایندی و خطرپذیری شایسته گزینی) و 14 مضمون فرعی (مشکلات در قانون، نقض قوانین به وسیله مجریان، مشکلات سازمان دهی، خواست خود آموزش و پرورش، کمبود نیروی انسانی، مهارت نداشتن و تخصص، وجود نگرش منفی، خواست خود معلمان، نبود آموزش، نبود نیازسنجی، مشکلات در فرایند استخدام، نبود سازوکار انگیزشی، تنوع در استخدام، نبود ارزیابی و نظارت مستمر) به دست آمده است. در نتیجه از آن جایی که آموزش و پرورش ازجمله سازمان هایی است که موفقیت آن در گرو بهره مندی از نیروهایی فعال و متعهد است، معلمان موثرترین و مهم ترین نیروهای آموزش و پرورش هستند که مسیولان مربوط می توانند از یافته های پژوهش حاضر در راستای برنامه ریزی و اقدام های حمایتی درخصوص حفظ و نگهداشت معلمان استفاده کنند.