بررسی تاثیر برنامه آموزش واقعیت درمانی گلاسر در دوران اپیدمی کووید - 19 بر بهبود مسیولیت پذیری و اعتماد بین فردی کارمندان شبکه بهداشت

این پژوهش به‌منظور بررسی تاثیر برنامه آموزش واقعیت درمانی گلاسر در دوران اپیدمی کووید - 19 بر بهبود مسیولیت‌پذیری و اعتماد بین‌فردی کارمندان شبکه بهداشت انجام گرفت. این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه‌ی کارمندان شبکه بهداشت شهرستان فریدونکنار  بود (211=N) که از بین آنها، 132 نفر از کارمندان شبکه بهداشت شهرستان فریدونکنار به صورت تصادفی ساده بر اساس لیست موجود در شبکه بهداشت شهرستان فریدونکنار انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های مسیولیت‌پذیری و اعتماد بین‌فردی پاسخ دادند. سپس آزمودنی‌هایی که به طور همزمان باتوجه‌به نقطه برش پرسشنامه‌ها دارای نمره‌ی مسیولیت‌پذیری و اعتماد بین‌فردی پایین بودند (نمره‌ی کمتر از 21 برای مسیولیت‌پذیری و کمتر از 40 برای اعتماد بین‌فردی) مشخص شدند (69=n) و از بین آن‌ها 30 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب و نیز به همین صورت در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایشی در 8 جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای آموزش واقعیت درمانی را دریافت نمود ولی گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. آزمودنی‌های دو گروه پس از اتمام مداخله در پس‌آزمون شرکت نمودند. یافته‌های حاصل از تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که بین نمرات مسیولیت‌پذیری و اعتماد بین‌فردی آزمودنی‌های گروه آزمایشی و کنترل در پس‌آزمون تفاوت آماری معنی‌داری وجود دارد، به‌گونه‌ای که می‌توان گفت که واقعیت درمانی سبب بهبود اعتماد بین‌فردی و مسیولیت‌پذیری کارمندان شبکه بهداشت شده است.