ارائه الگوی همگرایی امنیت دریایی شمال اقیانوس هند با تاکید بر حوزه های نظامی و اقتصادی

اقیانوس هند، اقیانوسی راهبردی، مهم و اقتصادی در جهان است و پل ارتباطی میان جنوب غرب آسیا، خاور، جنوب و جنوب خاوری آسیا، استرالیا، آفریقا، اروپا و آمریکا است و حجم سنگینی از آمد و شد دریایی جهان را در خود دارد. با نگرش به موقعیت راهبردی اقیانوس هند، بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای دارای علایق ژیوپلیتیکی متفاوتی در این منطقه هستند که بعضا ممکن است زمینه بروز بحران های امنیتی در این منطقه را پدید آورد. هدف تحقیق ارایه الگوی  همگرایی امنیت دریایی در حوزه شمال اقیانوس هند با تاکید بر حوزه های نظامی و اقتصادی است. این پژوهش از نظر هدف «کاربردی- توسعه ای» و از نظر شیوه اجرا ،  داده بنیاد با رویکرد آمیخته می باشد. روش نمونه گیری در این پژوهش تمام شمار وجامعه خبرگی 12  تعیین شده است .جمع آوری داده ها نیز از طریق روش مصاحبه ی نیمه ساختاریافته انجام شده و تا اشباع نظری ادامه پیدا نموده است. بر اساس نتایج پژوهش 71 مفهوم ، 57 مقوله و33 مضمون شامل 6 عامل علی مانند عوامل دفاعی- امنیتی، عوامل ژیوپلیتیکی وعوامل اقتصادی، 4 عامل زمینه ای مانند بستر لازم برای استقلال منطقه ای، زمینه ایجاد نیروی مشترک و مرکب، 7 عامل مداخله گر مانند توان نیروی دریایی کشورها، موقعیت ژیواستراتژیک، آسیب پذیری اقتصادی کشورها، تعارض منافع، 6 راهبرد مانند استفاده از ظرفیت همگرایی و همبستگی، کاهش حضور نظامی بازیگران و قدرت های مداخله گر خارجی  و10 پیامد مانند افزایش بهره گیری ازعمق راهبردی ج.ا.ایران، افزایش میزان همبستگی کشورهای منطقه با ج.ا.ایران، مشارکت در ایتلاف دفاعی- امنیتی، تعاملات نظامی، مناسبات اقتصادی احصاء و الگوی همگرایی امنیت دریایی در حوزه شمال اقیانوس هند با تاکید بر حوزه های نظامی و اقتصادی تدوین گردید.