تاثیر تنش خشکی، کود زیستی و نانو کود پتاسیم برشاخص سطح برگ، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و کیفیت دانه کینوا (Chenopodium quinoa Willd)

به منظور بررسی اثر تنش خشکی، کود زیستی و نانو کود پتاسیم بر گیاه کینوا آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در دو سال 97-1396 و 98-1397 در استان تهران منطقه احمد آباد مستوفی اجرا شد. عوامل مورد مطالعه شامل تنش خشکی در چهار سطح (0/015- (شاهد)، 0/3-، 0/6- و 0/9- مگاپاسگال) به عنوان عامل اصلی و دو عامل کود زیستی (ترکیبی از باکتری های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن و قارچ میکوریزا در چهار سطح (عدم کاربرد (شاهد) و 1، 2 و 3 درصد) و نانو کود پتاسیم در دو سطح (عدم کاربرد (شاهد) و کاربرد) به عنوان عوامل فرعی به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین شاخص سطح برگ (3/38)، وزن هزار دانه (2/56 گرم) و شاخص برداشت (31/7 درصد) در شرایط نرمال آبیاری و کاربرد نانو کود پتاسیم به دست آمد. بیشترین میزان پتاسیم (0/115 درصد)، آهن (154 میلی گرم بر صد گرم ماده خشک) و کربوهیدرات های دانه (76/8 درصد) در شرایط نرمال آبیاری، کاربرد سه درصد کود زیستی و کاربرد نانو کود پتاسیم و کمترین میزان آنها در شرایط تنش شدید، عدم کاربرد کود زیستی و نانو کود پتاسیم به دست آمد. با افزایش شدت تنش، میانگین کلسیم و منیزیوم دانه به ترتیب از 0/273 و 0/240 درصد در شرایط نرمال آبیاری به 0/145 و 0/142 درصد در شرایط تنش شدید کاهش یافت. تنش خشکی باعث افزایش پروتیین و کاهش روغن دانه کینوا شد، اما کاربرد کود زیستی و نانو کود پتاسیم آنها را بهبود بخشید. بنابراین هم در شرایط نرمال آبیاری و هم در شرایط وجود تنش خشکی، کاربرد 3 درصد کود زیستی و نانوکود پتاسیم جهت بهبود کیفیت دانه کینوا توصیه می شود.