اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی روی امید به زندگی، هراس از مرگ و تنظیم قند خون بیماران دیابتی مبتلا به افسردگی

افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی در بیماران دیابتی است، که علاوه بر اثر در سیر درمان، می تواند پیش آگهی بیماری را نیز تغییر دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی روی امید به زندگی، هراس از مرگ و تنظیم قند خون بیماران دیابتی مبتلا به افسردگی انجام شد.

مواد و روش ها: 

این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل، با جامعه آماری 867 بیمار، انجام شد. معیارهای ورود شامل ابتلا به دیابت نوع 2، سن 65-20 سال، حداقل تحصیلات سیکل و هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) کم تر از 7 درصد بود. برای انتخاب نمونه، پرسشنامه افسردگی بک تکمیل و 30 بیمار مبتلا به افسردگی متوسط تا شدید، به طور تصادفی در دو گروه 15نفری قرار گرفته و وارد مطالعه شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه آزمون امید به زندگی میلر و هراس از مرگ تمپلر (1970) و پرسشنامه افسردگی بک (2000) و تعیین HbA1c بود. مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی طی 8 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه انجام پذیرفت. گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند.  فرضیه ها با تحلیل کوواریانس آزموده شدند.

یافته ها:

 تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در بیماران دیابتی مبتلا به افسردگی به ترتیب برای متغیر امید به زندگی (0/000=P، 25/21=F)، هراس از مرگ (0/000=P، 157/77=F) و HbA1c (0/000=P، 151/61=F) بود.

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی روی امید به زندگی، هراس از مرگ و HbA1c بیماران دیابتی افسرده تاثیر مثبت دارد. بر این اساس، پیگیری و درمان آن ها به شیوه غیردارویی با روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در درجه اول و در صورت نیاز مداخله دارویی کمک شایانی به جهت کنترل قندخون، کاهش شدت و سیر عوارض مزمن خواهد کرد.