حمایت اجتماعی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: یک مطالعه مقطعی

بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری مزمن پیشرونده و تحلیل برنده سیستم عصبی مرکزی است که عوارض جسمی و روانی متعددی در پی دارد. ماهیت مزمن و مشکلات فراوان رویاروی بیماران نیاز به حمایت از جانب دیگران را افزایش می دهد و حمایت اجتماعی می تواند در سازگاری بیمار با بیماری خود نقش تعیین کننده ای داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت حمایت اجتماعی در بیماران مبتلا به MS انجام شد.

این مطالعه مقطعی بر روی کلیه بیماران MS مراجعه کننده به انجمن MS و کلینیک مغز و اعصاب بیمارستان ولیعصر (عج) زنجان انجام شد. به منظور سنجش وضعیت حمایت اجتماعی بیماران از پرسشنامه Wax استفاده شد.

میانگین سنی 202 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس 6/65 ± 34 سال بود. از بین این بیماران 152 نفر (75/2 درصد) زن، 136 نفر (67/3 درصد) متاهل و 74 نفر (36/6 درصد) دارای تحصیلات دانشگاهی بودند. میانگین نمره کل حمایت اجتماعی در این بیماران 9/57 ± 50/9 بود. بین حمایت اجتماعی و متغیرهای وضعیت تاهل، محل سکونت، تحصیلات، شغل و درآمد رابطه معنی داری مشاهده شد. با استفاده از مدل رگرسیون خطی چندگانه، سطح تحصیلات و درآمد تا 28 درصد حمایت اجتماعی را در این بیماران پیش بینی کرد.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سطح حمایت اجتماعی در بیماران مبتلا به MS شهر زنجان در حد متوسط است. این امر مستلزم ارایه مراقبت های حمایتی بیشتر از سوی خانواده و دوستانشان است تا توانایی بیمار برای رویارویی با مشکلات و عوارض بیماری و دستیابی به سازگاری بهتر را افزایش دهد. همچنین، رابطه حمایت اجتماعی با تحصیلات و درآمد، نقش عوامل اجتماعی- اقتصادی را در میزان حمایت درک شده توسط بیمار و اهمیت مداخلات حمایتی در گروه های هدف روشن می کند.