آگاهی فرهنگی: تحلیلی بر صلاحیت های فرهنگی پرستاران (مورد مطالعه: بیمارستان های آموزشی اصفهان)

روند فزاینده انتظارات ناشی از تنوع تقاضا در فضای خدمات بهداشتی و درمانی به ویژه در عرصه رقابتی، توجه به صلاحیت های فرهنگی را به عنوان الزامی در رشته بهداشت و درمان، به یک مساله قابل تامل بدل کرده است. از این رو آگاهی فرهنگی، به عنوان سطحی از این صلاحیت برای بیمارستان های دولتی که خدمات تخصصی را به طیف وسیعی از مشتریان عرضه می کنند، یک مزیت رقابتی محسوب می شود. بسیاری از نهادهای خدمات درمانی در تلاش اند از طریق دوره های آموزش ضمن خدمت، این صلاحیت ها را توسعه دهند؛ اما این امر نیازمند دانش در مورد سطح آگاهی اولیه است. بر این اساس پژوهش حاضر باهدف تحلیلی بر صلاحیت های فرهنگی پرستاران، سطح آگاهی فرهنگی آن ها را مورد بررسی قرار داده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه پرستاران مرکز آموزش تخصصی بیمارستان های آموزشی اصفهان به تعداد 400 نفر بودند که از این میان 196 نفر به عنوان نمونه به روش در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات میدانی، پرسشنامه 36 گویه ای استاندارد آگاهی فرهنگی ریو (2003) بود که پایایی ابعاد چهارگانه آن با استفاده از آلفای کرونباخ بالاتر از 7/0 برآورد شد. نتایج نشان داد به جز، تجربیات آموزشی عمومی و مسایل پژوهشی، در سایر ابعاد، آگاهی فرهنگی بالاتر از سطح متوسط است. همچنین بیشترین ضریب تاثیر در آگاهی فرهنگی، متعلق به مراقبت از بیمار با (35/0) است، این در حالی است که بیشترین قدرت پیش بینی کنندگی متعلق به تجربیات آموزشی عمومی (214/0) و مسایل پژوهشی (207/0) است.