سیاستگذاری زیر ساخت های شهر هوشمند با تاکید بر تحول در پلتفورم های مجازی

شهر هوشمند به معنای گشایش مفاهیمی نو در مدیریت شهری است و با استفاده از زیرساخت ها و شاخص هایی که در حل معضلات شهرهای امروزی دارد در مدیریت فعالیت های شهری تاثیر به سزایی می گذارد. بطور کلی می توان گفت که شهر هوشمند شهری است که اداره امور شهروندان در آن بصورت آنلاین و با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات صورت می گیرد. این جستار با روشی توصیفی تحلیلی به بررسی سیاستگذاری زیر ساخت های شهر هوشمند با تاکید بر پلتفورم های مجازی پرداخته است. این مهم به نوعی زمینه ساز شکل گیری نتیجه گیری پایانی پژوهش نیز بوده است؛ نخست حوزه ی مبانی نظری و تجارب عملی بررسی شد و در چارچوب مفهومی پژوهش، سه زمینه ی سیاستگذاری زیر ساخت های شهر هوشمند ، مدیریت هوشمند شهری و پلتفورم های مجازی مورد بررسی قرار گرفت. هدف تحقیق حاضر در حوزه مدیریت هوشمند فضاهای شهری و پلتفورم های مجازی، استفاده از الزامات و محدودیت های حوزه مدیریت هوشمند فضاهای شهری است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که تاکید حکمرانی مطلوب بر مشارکت عمومی در شناسایی نقاط قوت و ضعف سیاست های توسعه در دستیابی به اصل پایداری بسیار مهم است. از طرفی با سیاستگذاری زیر ساخت های شهر هوشمند می توان از ابزار هوشمند برای نگهداری و مدیریت فضاهای شهری با رویکرد اجتماع محور بهره جست و از این طریق حکمرانی مطلوب ، مردم را به فضاهای شهری هوشمند بازگرداند.