بایسته هایی در نقد ادبی

آن چه باعث شکل گیری شعر می شود، فرم است؛ صناعات فرمی و چگونگی کاررفت آن ها در سطح زبان، میزان ادبیت آن را نشان می دهد. اما تنها فرم ضامن ماندگاری آثار نیست. پژوهش حاضر برآن است تا به بایسته هایی در نقد شعر بپردازد. این پژوهش بر آن است که در نقد آثار باید به موضوعات مهمی چون: زبان سالم و یکدست، عدم اضطراب سبکی، نحوه به کارگیری صناعات فرمی و انصاف در نقد، توجه داشت. همچنین باید توجه داشت که هر اثری قابلیت نقد را ندارد. چه بسیارند آثاری که صاحب امتیاز نقد شدن نمی شوند. بنابراین برای نقد یک اثر، باید حداقل سطحی را در نظر گرفت. هم چنین باید در نظر داشت که استفاده صرف از صناعات ادبی، هنر به وجود نمی آورد؛ از جمله معضلاتی که امروزه گریبان گیر شعر و ادبیت کلام شده، استفاده کارکردی صرف از صناعات ادبی است. بی این که نگاهی به چگونگی و کیفیت به کارگیری این صناعات بشود، آن ها را مورد استفاده قرار می دهند.