کاربست روش تحلیل لایه ای علت ها در تحلیل کژکارکردی احزاب سیاسی در ایران (1285-1400)

هدف پژوهش حاضر پاسخ به این پرسش اصلی است که چه عواملی، و با چه مختصاتی در کیفیت نازل و کژکارکردی تحزب در ایران در طی یک سده گذشته (از آغاز شکل گیری تاکنون) تاثیرگذار بوده اند؟ در این راستا، و با کاربست روش تحلیل لایه ای علت ها،[1] یافته های پژوهش نشان داد که نهادینه نشدن تحزب و به تبع آن فقدان کارایی و اثربخشی فعالیت حزبی در ایران را نه در یک عامل عینی و مشخص، بلکه مبتنی بر روش تحلیل لایه ای علی باید در مجموعه عواملی دانست که در لایه های عمیق ذهنی، معناشناختی، سیستماتیک و عینی جامعه ایران از گذشته های دور تاکنون ریشه دارند. در این مسیر، تثبیت الگوی رقابت حزبی، تحول در الگو و سازمان حزبی، تقویت فرهنگ مشارکت و جمع گرایی و طرح روایت های بدیل، ازجمله راه حل هایی هستند که می توانند تحت توجه هییت حاکمه و همچنین فعالان عرصه تحزب، در بهبود و ارتقاء کیفی فعالیت های حزبی در کشور نقش داشته باشند.