اثر حفاظتی کورکومین بر تغییرات غلظت سرمی هورمون های LH,FSH ، تستوسترون و بافت بیضه القاشده توسط متوترکسات در موش صحرایی نر بالغ

کورکومین دارای فعالیت های آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است. هدف از این پژوهش بررسی اثر حفاظتی کورکومین بر تغییرات غلظت سرمی هورمون های LH,FSH ، تستوسترون و بافت بیضه القاشده توسط متوترکسات در موش صحرایی نر بالغ بود.

در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با وزن تقریبی 260-230 گرم  به 6 گروه 5 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل، گروه شاهد:  1 میلی لیتر آب مقطر به عنوان حلال، گروه تجربی 1: متوترکسات (5 میلی گرم بر کیلوگرم)، گروه تجربی 2: کورکومین (400 میلی گرم بر کیلوگرم)، گروه تجربی 3: متوترکسات (5 میلی گرم بر کیلوگرم) + کورکومین (200 میلی گرم برکیلوگرم)، گروه تجربی 4: متوترکسات (5 میلی گرم بر کیلوگرم) + کورکومین (400 میلی گرم برکیلوگرم). پس از 28 روز تیمار به صورت تزریق گاواژ ، خون گیری مستقیم از قلب جهت اندازه گیری غلظت سرمی هورمون های LH، FSH و تستوسترون انجام شد. بیضه ها خارج و تغییرات بافتی بعد از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ایوزین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج داده ها بر اساس آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و تست Tukey تجزیه و تحلیل شد.

در گروه دریافت کننده متوترکسات نسبت به گروه های کنترل و شاهد سطح هورمون تستوسترون، تعداد اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت، اسپرم و لیدیگ کاهش و سطح سرمی LH,FSH به طور معنی داری افزایش یافت. در گروه های دریافت کننده متوترکسات+ کورکومین، کورکومین توانست اثرات نامطلوب ایجاد شده توسط متوترکسات را جبران کند (P <0.05).

کورکومین قادر است تغییرات غلظت سرمی تستوسترون، FSH، LHو بافت بیضه القاشده توسط متوترکسات را در موش های صحرایی نر بالغ بهبود بخشد.