تعیین موقعیت راهبردی ورزش جودو بر مبنای تحلیل سوات

هدف از انجام تحقیق حاضر، تعیین موقعیت راهبردی ورزش جودو بر مبنای تحلیل سوات بود. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی، بر مبنای هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر نوع مطالعه موردی بود. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران و اعضای کمیته های فدراسیون، مسئولین هیات های جودو استان ها، مربیان و ورزشکاران تیم های ملی و کارشناسان جودو، جمعا 107 نفر می باشد. به علت محدود بودن جامعه، از روش نمونه گیری تمام شمار استفاده شد؛ بنابراین تعداد نمونه برابر با جامعه (107 n=) بود. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسش نامه ای محقق ساخته استفاده گردید. روایی پرسش نامه با استفاده از نظر 10 نفر از اساتید دکتری مدیریت ورزشی تایید شد. برای تعیین پایایی پرسش نامه ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و مقدار آن 81/0 به دست آمد و مورد تایید واقع گردید. برای تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی (فراوانی ها، درصدها و...) و استنباطی (آزمون فریدمن) استفاده شد. تمامی تجزیه وتحلیل های آماری به کمک نرم افزار Spss20 انجام شد. نتایج نشان داد که ورزش جودو دارای 12 نقطه قوت، 12 نقطه ضعف، 12 فرصت و 10 تهدید می باشد. همچنین، امتیاز عوامل داخلی 42/ 2 و امتیاز عوامل خارجی 35/ 2 به دست آمد. با توجه به اینکه ورزش جودو ایران در محیط داخلی در ناحیه ضعف و در محیط خارجی در ناحیه تهدید قرار دارد؛ بدین معنی که نقاط ضعف از نقاط قوت بیشتر است و تهدیدها از فرصت ها جدی تر است. لذا برای توسعه ورزش جودو در ایران باید از راهبردهای تدافعی استفاده کرد.