مقایسه استحکام برشی باند یک نوع سیانواکریلات جدید با یک نوع کامپوزیت رایج برای باندینگ براکت های ارتودنسی

جدا شدن براکت از روی دندانها یکی از معضلات شایع در ارتودنسی می باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی و مقایسه استحکام برشی باند Shear Bond Strength یک نوع سیانو آکریلاک جدید واجد خاصیت پلیمریزه شدن در محیط مرطوب با یک نوع کامپوزیت رایج برای باندینگ براکت های ارتودنسی می باشد.
مطالعه به روش تجربی و با استفاده از تکنیک مشاهده صورت گرفت. 74 دندان پرمولر سالم انسانی که جهت درمانهای ارتودنسی خارج شده بودند، از بیماران 12-16 ساله جمع آوری شدند. دندانها با آب شسته و با پودر پامیس بدون فلوراید پالیش شدند و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم گردیدند: در گروه اول دندانها با اسید فسفریک 37% اچ شده و بعد از اعمال پرایمر با کامپوزیت Unite, No mix باند شدند. در گروه دوم، دندانها با اسید فسفریک 35% اچ شده و براکت ها با یک نوع سیانو آکریلات، Smart bond باند شدند و بعد از آن سپس درون قطعه ای از جنس پلی اتیلن ثابت شدند. با استفاده از Mounting Jig، دندانها طوری جهت داده شدند که نیرو در هنگام انجام آزمون برشی عمود بر اسلات براکت باشد. نمونه ها پس از 24 ساعت قرارگیری در آب مقطر تحت تست برشی توسط دستگاه اینسترون قرار گرفته و میزان نیروی لازم جهت Debonding براکت هر دندان بدست آمد. آزمونهای آماری شامل آزمونKolmogorov-Smirnov و t بود.
مطالعه نشان داد اختلاف موجود در استحکام باند برشی بین دو گروه سیانو آکریلات و کامپوزیت NO mix وجود ندارد. (P=0.468)، همچنین از نظر محل شکست باند، اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه بدست آمد (P<0.001) به طوری که شکست باند در گروه سیانو آکریلات بیشتر در داخل ادهزیو روی داد که نشان دهنده Cohesive faiure بود.
بر اساس یافته های این مطالعه،سیانو آکریلات استحکام باند برشی لازم برای استفاده در براکت های ارتودنسی به عنوان یک ماده باندینگ را دارد.