بررسی میزان رفتار منطقی و اثربخشی ارتباطات و رابطه بین آنها در اعضای هیات علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان

هدف از این بررسی تعیین میزان اثر بخشی ارتباطات، میزان منطقی بودن رفتار و شناسایی همبستگی بین دو متغیر مذکور می باشد. همچنین از جمله اهداف دیگر این تحقیق، بررسی میزان همبستگی ارتباطات و رفتارهای منطقی با سن، جنس و میزان تحصیلات می باشد. روش تحقیق توصیفی بوده و جامعه آماری (آزمودنی ها) تمامی اعضای هیئت علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه باهنر کرمان در سال 1383 هستند. تعداد اعضای مذکور40 نفر بوده است که کلیه آنها با روش سرشماری (تمام شماری) انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات در مورد ارتباطات از طریق پرسشنامه شناسایی ارتباطات سوسمان و کریونوس و در مورد رفتار منطقی از طریق پرسشنامه شرکی و وایتمن استفاده شده است. تعداد 38 پرسشنامه بوسیله اعضای هیئت علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی تکمیل شده و عودت داده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نمودار پراکنش، ضریب همبستگی پیرسون و شاخصهای مرکزی (میانگین و میانه) و نمودار جعبه ای انجام گردید. نتیجه این پژوهش نشان داد که 8/83% آزمودنی های از نظر ارتباطات خیلی موثر و موثر، 5/10% تا حدی موثر بودند و همچنین از نظر میزان اثر بخشی ارتباطات اعضاء هیئت علمی با زیردستان 1/42% بسیار موثر، 7/44% موثر، 2/13% تا حدی موثر و با مافوقها 6/31% بسیار موثر، 8/36% موثر و7/23 % تا حدی موثر و همچنین با همکاران 6/31% بسیار موثر، 8/36% موثر و 7/23% تا حدی موثر بودند. در مورد رفتار منطقی 1/71% نسبتا مناسب و نامناسب و 29% مناسب و کاملا مناسب بودند و بین رفتار منطقی و تاثیر پذیری ارتباطات همبستگی منفی ضعیفی مشاهده شد.