سمپاتکتومی توراکوسکوپیک گانگلیون های T2 و T3 جهت بهبود مبتلایان به هیپرهیدروز دست

هیپرهیدروزیس اولیه منطقه ای Primary focal hyperhidrosis تعریق بیش از حد نواحی زیر بغل، کف دست و پا یا صورت می باشد که با فعالیت های روزمره بیمار تداخل ایجاد کرده است. شیوع آن حدود 8/2% ذکر شده است و با آسیب های روانی مهم و قابل توجهی همراه است. افتراق نوع اولیه هیپرهیدروزیس فوکال که ایدیوپاتیک است از انواع ثانویه آن اهمیت زیادی دارد. بر اساس تعریف Multi-Specialty Working Group on Hyperhidrosis فوکال هیپرهیدروزیس اولیه به تعریق فوکال، قابل رویت و بیش از حد معمول با طول بیشتر از شش ماه بدون علت مشخص با حداقل دو مشخصه زیر اطلاق می شود: دوطرفه و تقریبا قرینه، با فرکانس یک بار در هفته، اختلال در فعالیتهای روزانه، سن شروع کمتر از 25 سال، سابقه فامیلی مثبت و قطع تعریق در خلال خواب. این بیماری عملکردی اگرچه خوش خیم است و مورتالیتی ندارد ولی تاثیرات عمیقی در کیفیت زندگی بیماران برجای می گذارد و حتی در موارد شدید کیفیت زندگی بیمار مختل می شود و باعث ایجاد مشکلات سایکولوژیک، اجتماعی، تحصیلی و شغلی در افراد مبتلا به آن می شود. با این حال این دسته از بیماران به ندرت به پزشک مراجعه می کنند چون بسیاری از آنها از این که مشکلاتشان یک اختلال مدیکال >>>