درمان شش هفته ای با رباکستین در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی

اختلال بیش فعالی-کم توجهی Attention Deficit Hyperactivity Disorder یک بیماری شایع می باشد که در پنج تا هفت درصد کودکان و نوجوانان سنین مدرسه مشاهده می شود و ایجاد مشکلاتی در عملکرد تحصیل، هیجانی و تطابقی مبتلایان می نماید. در آسیب شناسی ADHD به هم خوردگی نظم آمین های بیوژنیک به خصوص نوراپی نفرین و دوپامین مطرح می باشد. کودکان مبتلا به ADHD ممکن است از داروهایی که فعالیت آگونیستی دوپامنیرژیک و نورآدرنرژیک دارند، سود ببرند داروهایی مانند محرک ها و ضد افسردگی ها. محرک ها به طور گسترده ای در بیماران ADHD استفاده می شوند و منجر به کاهش علایم در تقریبا 70% مبتلایان می گردند. در کسانی که به محرک ها پاسخ نداده اند و یا به علت وقوع عوارض جانبی شدید درمان با محرک ها قطع شده باشد، می توان از داروهای ضد افسردگی استفاده به عمل آورد. داروهای ضد افسردگی مثل دزی پرامین که قدرت انتخاب نسبتا بالایی بر علیه جذب نورونی نوراپی نفرین دارند ممکن است انتخاب مهم دیگری در درمان ADHD باشند به خصوص زمانی که علایم همراه افسردگی و اضطراب وجود دارد. >>>