بررسی علائم بالینی مبتلایان به برگر و عوامل مرتبط به آن در مراجعین به بیمارستان طالقانی، سالهای 80-1379

با توجه به مراجعه بیماران برگر و مشاهدات علائم بالینی متفاوت آنها با کتب مراجع و به منظور تعیین علائم بالینی مبتلایان به برگر و عوامل مرتبط به آن، این تحقیق روی مراجعین به بیمارستان آیت الله طالقانی طی سالهای 80-1379 انجام گرفت.
تحقیق به روش توصیفی روی کلیه مراجعین انجام گرفت.تشخیص برحسب علائم بالینی و با آنژیوگرافی بود. علائم بالینی این بیماران و نیز خصوصیات فردی و خصوصیات اجتماعی بیماران ثبت شده و با آمار توصیفی ارائه گردید.
طی مدت بررسی تعداد 42 بیمار با تشخیص قطعی برگر با میانگین سنی (±SD) 2 ± 9/35 سال مورد بررسی قرار گرفتند که همگی مرد و سیگاری بودند. 71% معتاد و 8/54% نیز به مدت 20-10 سال دخانیات مصرف می کردند. 3/77% تحصیلات کمتر از ششم ابتدایی داشته و 69% آنها از وضعیت بهداشتی پایین برخوردار بودند. هیچ کدام سابقه خانوادگی نداشتند. شایع ترین علائم بالینی درد در حال استراحت (81%) و در مراحل بعد اولسر ایسکمیک، لنگش منناوب،. گانگرن، ترمبوفیلبیت مهاجر و درد اندامی فوقانی بود.
نتیجه گیری و توصیه ها: علائم بالینی در بیماران مورد بررسی (احتمالا در جامعه ایرانی) نسبت به علائم بیماران اروپایی و آمریکایی مندرج در کتب مرجع متفاوت بود. وضعیت اقتصادی. اجتماعی و سطح بهداشتی پائین در بروز بیماری نقش دارد. تحقیق تحلیلی و به دنبال آن تحقیق تجربی، به منظور کاهش مشکل توصیه می شود.