اتیولوژی نارسایی کلیه در بیماران همودیالیزی استان مازندران

درمان بیماران مبتلا به نارسایی انتهایی کلیوی با همودیالیز دایمی هزینه زیادی می طلبد، لذا با شناسایی علت نارسایی کلیوی و درمان آن می توان از بروز نارسایی کلیوی جلوگیری کرد، یا مسیر بیماری را تغییر داد.
مطالعه حاضر به منظور شناسایی اتیولوژی نارسایی کلیوی در بیماران همودیالیزی استان مازندران درسال 1377 انجام شده است که در هفت مرکز همودیالیز استان تحت درمان دایمی قرار داشتند. سیصدو پنجاه و سه بیمار (182 زن، 171 مرد) مورد بررسی قرار گرفتند. تعیین علت نارسایی کلیوی از پرونده یا خلاصه پرونده بیماران در آخرین پذیرش بیمارستانی، قبل از شروع دیالیز استخراج شده است. اطلاعات در مورد هر بیمار با مصاحبه، معاینه، و تکمیل پرسشنامه به دست آمده است.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که فشار خون بالا در 6/24 درصد، گلومرولونفریت مزمن در 8/10 درصد، دیابت در 9 درصد، سنگ مجاری ادراری در 6/7 درصد، و پیلونفریت در 6 درصد موارد، علت نارسایی انتهایی کلیوی بودند. بیماری های کیستیک ومادرزادی کلیه، لوپوس اریتماتو، آمیلوییدوز، سندرم آلپورت، بیماری انسدادی و تروماتیک، و داروها جمعا در 11 درصد موارد مسؤول نارسایی کلیوی بوده اند. در 31 درصد موارد علت نارسایی کلیوی نامشخص بوده است.
در مقایسه با آمار دیگر کشورها، بیماری های انسدادی و عفونی از شیوع بیشتر، و دیابت، فشار خون بالا، و گلومرولونفریت، از شیوع کمتری برخوردار هستند.