زندگی گالیله، تئاتر روایی برشت در خدمت اهداف انسانی

تئاتر روایی (Episches Theater) برشت نقد تماشاگر را از شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی حاکم برجهان می طلبد و او را به چالش با نظام حاکم و تعمق درباره چگونگی تغییر آن فرا می خواند. برشت با استفاده از فن بیگانه سازی، در پی آن است تا با ایجاد فاصله میان تماشاگر، موضوع و شخصیت های نمایشنامه، از همزاد پنداری تماشاگر جلوگیری و این انگیزه را در وی ایجاد کند که با تفکرات منتقدانه خود در زمینه تغییرات اجتماعی و سیاسی، اقدامات اساسی به عمل آورد. یکی از مهمترین آثار برشت که در خدمت تئاتر روایی قرار گرفته اند، نمایشنامه زندگی گالیله است. برشت در این نمایشنامه از منابع تاریخی برای بررسی یکی از مشکلات جامعه مدرن بهره گرفته و به نمایشنامه خود جلوه درامی تاریخی در خدمت تئاتر روایی بخشیده است و با کمک امکانات مختلف تآتر روایی، تماشاگران را در برابر این واقعیت قرار می دهد که علم در صورتی در خدمت اهداف انسانی قرار می گیرد که مسئولیت اجتماعی و سیاسی نیز بپذیرد. از نمایشنامه زندگی گالیله سه طرح وجود دارد و در طرح های دوم و سوم همسو با جریانات سیاسی روز تغییراتی اعمال شده اند. در حالی که شخصیت گالیله در طرح اولیه این نمایشنامه تحت تاثیر پیشرفت علمی در خدمت اهداف انسانی قرار دارد، در طرح های بعدی در این خوش بینی، نظر به اختراع بمب اتمی و سلاح های مخرب خلل ایجاد شده است.