مطالعه تنوع ژنتیکی بز کرکی رائینی بر اساس نشانگرهای ریزماهواره

هدف این مطالعه بررسی چند شکلی در جمعیت بز کرکی با استفاده از هشت نشانگر ریز ماهواره بود. جداسازی و تخلیص DNA از 120 نمونه خون که به صورت تصادفی از دو جنس نر و ماده گرفته شده بود با روش بهینه شده استخراج نمکی انجام گرفت. نتایج حاکی از وجود چند شکلی بالایی در تمامی هشت جایگاه مورد مطالعه بود و تعداد آللها برای جایگاه های مورد مطالعه بین 12-6 عدد به دست آمد. با بررسی تعادل هاردی-واینبرگ در این جمعیت، پنج جایگاهLSCV11، OraFCB20، ILSTS034، IL2RA و ILSTS059 انحراف معنی داری را از تعادل هاردی واینبرگ نشان دادند (05/0P<). دامنه هتروزیگوسیتی برای این جایگاه ها، بین 7607/0 برای جایگاه IL2RA تا 8766/0 برای جایگاه OraFCB20 متغیر بود. بر اساس شاخص شانون و معیار PIC جایگاه IL2RA کمترین تنوع و جایگاه OraFCB20 دارای بیشترین تنوع در بین جایگاه های مورد مطالعه بود. میانگین هتروزیگوسیتی برای این جمعیت 80/0 برآورد گردید. نتایج نشان می دهد که جمعیت بز کرکی رائینی از تنوع ژنتیکی نسبتا بالایی برای جایگاه های بررسی شده برخوردار است.