بررسی آلودگی صوتی شهر ساری طی یک سال (87-86)

صدا ((noise یکی از عوامل زیان آور محیط زیست و یکی از ناهنجارترین پدیده های قرن و از پدیده های غیر قابل اجتناب در محیط کار و زندگی است. تماس با نوفه یا صدای بیش از حد استاندارد می تواند منبع بالقوه ای برای صدمات و اختلالات جسمی و روانی باشد. افزایش تعداد اتومبیل ها سبب افزایش ترافیک شده که در نهایت موجب آلودگی صوتی می شود. از آنجا که متاسفانه بررسی آلودگی صوتی تنها در تعداد محدودی از شهرها صورت پذیرفته، لازم است برای کنترل آلودگی صوتی در مرحله نخست، اندازه گیری میزان تراز فشار صوت و پارامترهای مربوطه مدنظر قرارگیرد. از اینرو هر اقدامی جهت شناخت علل و عوامل ایجاد کننده آن، راهی در جهت حفظ بهداشت و سلامت فرد و جامعه می باشد. لذا در این تحقیق شهر ساری انتخاب و آلودگی صوتی در آن مورد ارزیابی قرار گرفت.
برای بررسی آلودگی صوتی شهرها، دوره های زمانی متفاوتی برای محاسبه یا مبنای تراز معادل مشخص شده است. معروفترین دوره زمانی، ساعت 7 تا 22 برای تراز روز به عنوان دوره 15 ساعته است، که در ایران بر اساس مصوبه شورای عالی محیط زیست(سال1381) این دوره زمانی را تصویب شد و این دوره زمانی در این تحقیق مورداستفاده قرار گرفت. برای انجام کار ابتدا محل های اندازه گیری مشخص شد و در ارتفاع شنوایی افراد(6/1 متری از سطح زمین) اندازه گیری صورت گرفت. دستگاه مورد استفاده، صدا سنج مدل CEL-490 ساخت کارخانه Casella Celانگلستان بود. دستگاه قبل از اندازه گیری روزانه کالیبره می شد. نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون T-testمورد آنالیز قرارگرفت.
نتایج به دست آمده نشان می دهد که میانگین تراز DLبرابرdB 41/4 52/75 است. همچنین حداکثر و حداقل تراز فشار صوت در مدت نمونه برداری به ترتیب برابر dB 5/121و dB47 ثبت شد. نتایج نشان می دهد که در برخی ایستگاه ها و در بعضی ساعات میزان تراز فشار صوت نسبت به سایر مکان ها به دلایل مختلفی افزایش می یابد.
نتایج به دست آمده بیانگر این واقعییت است که میانگین تراز روز به دست آمده از حد استاندارد ایران بالاتر می باشد لذا می بایست اقدام جدی در جهت کنترل صدا و پیشگیری از عوارض ناشی از آن به عمل آورد.