مهارت پنجم

مهارت های زبانی که در ادبیات آموزش زبان از آن ها با عناوین مهارت های اصلی، پایه و کلاسیک نام برده می شود، غالبا در قالب چهار مهارت شنیدن، صحبت کردن، خواندن و نوشتن دسته بندی شده اند به تازگی مهارت های دیگری از قبیل درک بصری، شایستگی (بین) فرهنگی، تفکر انتقادی، مهارت ترجمه و دوزبانه بودن با عنوان مهارت پنجم در آموزش زبان مطرح شده اند. طرح این مهارت ها با توجه به خاستگاه نظری و کاربردی آن ها، خود حاکی از عدم جامعیت مهارت های کلاسیک در زبان آموزی است. افزودن مهارت پنجم الزاما به معنای جایگزینی مهارت های زبانی نیست، بلکه توجه دادن به بعدی ضروری و مهم در راستای تسلط کامل به یک زبان است. در نوشتهء حاضر ضمن بررسی ترمینولوژی مهارت پنجم از دیدگاه های مختلف، بعد فرهنگی این مهارت و همچنین اهمیت و ضرورت آن در آموزش زبان مورد مداقه قرار می گیرد.