روش دستور- ترجمه در بستر آموزش الکترونیکی

شیوهء دستور- ترجمه که در اصل برگرفته از دو مقولهء «آموزش دستور» و «ترجمه» است، تاکنون بیشتر در بستر فیزیکی مورد بررسی قرار گرفته است. آگاهی از تاریخچهء این شیوهء آموزشی، خود به معنی شناخت مشخصات و قابلیت های متفاوت آن در سرعت بخشی به روند انتقال محتوا است. آشنایی با چگونگی ایجاد، گسترش و تعمیق مهارت های کتبی زبان در محیط واقعی آموزش، خود گامی مؤثر در استفادهء بجا و هدفمند از شیوهء دستور- ترجمه در بستر الکترونیکی محسوب می شود. در یادگیری به طور اعم و یادگیری زبان به طور اخص، اصل بر اصرار به استفاده از محیط فیزیکی آموزشی و یا شیوهء آموزشی خاص نیست، بلکه مسالهء اساسی، میزان حصول به اهداف دوره های آموزش زبان می باشد. در مقالهء حاضر، به کارگیری شیوهء آموزش دستور- ترجمه در دو بستر فیزیکی و الکترونیکی مورد مقایسه قرار گرفته است.