زبانشناسی و مطالعات میان رشته ای

زبان، به تعبیری، غریزه ای است که در علوعم شناختی از آن به «عضو ذهنی، یک استعداد یا» یک شیوه «تعبیر می شود، مهارتی پیچیده، تخصصی است که به طور همزمان از ابتدای تولد انسان، بدون هیچ تلاش اگاهانه یا آموزش صوری و رسمی، درو جود کودک حضور دارد. از آنجا که این امر با دانش رو ان شناسی و اعصاب شناختی تعامل دارد، برای دانش پژوهان علوم انسانیواجد اهمیت بسیار است.» زبان «بدو ن به کارگیری آگاهی از منطق بنیادینش، به طور کیفی در هر انسان وجود دارد،و از نظر عقلی در زمرهء عام ترین توانایی ها فر ایند اطلاعاتی است. از دور ان ما قبل تاریخ، ادبیات دو وظیفه مکمل را انجام داده است، یکی گسترش افق های مطالعات میان رشته ای(اعم از ارادی، عاطفی، معرفت شناسانه) در ضمیر آگاهانهء انسان، دیگری تلفیق اعتقادات، احساسات، تمایلات درون ذهنی لازم برای بقا در محیط های پیچیده اجتماعی بشری...