مقایسه دو روش پانسمان تنسوپلاست و لکوپلاست در بروز علائم فلبیت ناشی از کاتتر وریدی

امروزه درمان وریدی یکی از روش های مهم و شایع در درمان محسوب می شود،اما این شیوه ممکن است عوارض مهمی در بر داشته باشد که مهمترین عارضه آن وجود فلبیت می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه میزان بروز علائم فلبیت دردو روش پانسمان آنژیوکت با چسب زخم (تنسوپلاست) و چسب معمولی(لکوپلاست) در بیماران بستری در مرکز آموزشی و درمانی دزیانی گرگان صورت گرفته است.
این تحقیق یک کارآزمایی بالینی است که بر روی 154 مددجوی بستری در بخش زنان مرکز آموزشی و درمانی دزیانی گرگان انجام گرفت95 مددجو درگروه تنسوبلاست (استفاده از چسب زخم) و 59 مددجو در گروه لکوپلاست (استفاده از چسب معمولی)به صورت تصادفی قرار گرفتند برای جمع آوری اطلاعات از چک لیست استفاده شد. پس از تکمیل اطلاعات دموگرافیک بیمار یک نفر کاتتر وریدی را به طریق استاندارد در دست مددجو جایگذاری و به یکی از روش های فوق فیکس می کرد سپس در 24، 36 و 48 ساعت بعد از فیکس کردن محل آنژیوکت با استفاده از مشاهده پرستار آموزش دیده علائم فلبیت مورد بررسی قرار می گرفت. اطلاعات ثبت و سپس وارد نرم افزار SPSS شد و با استفاده از آزمونهای آماری ناپارامتری تی تست و کای دو وخطر نسبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که تمامی بیماران میانگین و انحراف سنی6/5 ± 1/26 داشتند میزان بروز فلبیت در هردو گروه به ترتیب در 24 ساعت اول (6/11%) و 36 ساعت (9/25%) و در 48 ساعت (46%) بود به طوری که هرچه از زمان فیکس کردن کاتتر می گذشت علائم فلبیت بیشتر می شد. همچمین بین دو گروه از نظر وجود علائم با استفاده از آزمون کای دو در ساعات 24 و 36 و 48 اختلاف معنی دار ی وجود نداشت ولی خطر نسبی وجود علائم بخصوص در 24 ساعت اول در روش چسب زخم نسبت به چسب معمولی بیشتر است [R.R=1.998; CI 95%(0.751 - 6.291)].
این پژوهش نشان داد که در استفاده از هر یک ازدو روش فیکس کردن آنژیوکت تفاوتی معنی داری آماری از نظر وجود علائم دیده نمی شود.