تسهیل کننده های پای بندی به رژیم درمانی در دیابت

دیابت بیماری مزمنی است که به دلایل متعددی توجه سیستم بهداشتی درمانی جهان را به خود معطوف نموده است. ماهیت این بیماری به گونه ای است که بسیاری از جنبه های زندگی روزانه را متاثر می سازد و در درمان آن یک رویکرد زیستی روانی اجتماعی نیاز است. یکی از مشکلات عمده در کنترل مطلوب این بیماری، عدم پایبندی بیماران به رژیم های درمانی است. این مطالعه ی کیفی با هدف بررسی تجربه های بیماران از عوامل تسهیل کننده ی پایبندی به رژیم درمانی انجام شد.
مطالعه ی حاضر مطالعه ای کیفی، پدیدارشناسی و توصیفی است. مشارکت کنندگان، 11 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم اصفهان و بیمارستان الزهرا در نیمه ی اول سال 1385 بودند که به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه های عمیق سازمان نیافته جمع آوری و به روش کلایزی تجزیه و تحلیل شدند.
مفاهیمی که در تجربه های بیماران به عنوان عواملی در راستای تسهیل عملکرد و افزایش انگیزه ی فرد در فرایند خودمراقبتی مطرح شدند، عبارت بودند از: ترس، رضایت از تیم درمان، حمایت، هشدار عینی، بازخورد و رضایت از درمان.
تمرکز بر رضایت بیمار از درمان و خدمات درمانی، درک کافی از جدیت بیماری، اضطراب تجربه شده توسط بیمار، درگیر نمودن خانواده به عنوان منبع ضروری حمایت، بازخورد به بیمار در مورد یافته های آزمایشگاهی و فرایند خودمراقبتی از مواردی است که باید به عنوان راهکار مناسبی برای تحریک تغییر رفتار و افزایش انگیزه، در برنامه ریزی های خدمات درمانی مدنظر قرار گیرند.