تاثیر درجه داستیلاسیون کیتوزان بر مهار رشد سودومونا آئروژینوزا بیمارستانی

کیتین بعد از سلولز یکی از فراوانترین مواد آلی موجود در طبیعت است که کاربردهای زیادی در صنایع غذایی،آرایشی،کشاورزی، پزشکی ومحیط دارد. منابع طبیعی این پلیمر، ساختار اسکلتی سخت پوستان، حشرات و دیواره سلولی برخی از باکتری ها و قارچ ها را تشکیل می دهد. مشتق داستیله کیتین، کیتوزان نامیده می شود که قابلیت انحلال آن از کیتین بیشتر است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییر در خواص ضدمیکروبی مشتق داستیله کیتوازن استخراج شده از ضایعات میگوی غالب خلیج فارسPenaeus semisculcatus، روی باکتری Pseudomonas aeroginosa بعنوان یک فرصت طلب بیمارستانی است.
ابتدا کیتین وکیتوزان به روش شیمیایی و میکروبی ازضایعات میگو Penaeus semisulcatus تحت شرایط بهینه استخراج شد. به منظور دستیابی به ترکیبات داستیله کیتوزان، محلول قلیایی ترکیبات استخراج شده در دوره زمانی 15، 20، 45 دقیقه و 10 ساعت در دمای 85 درجه سانتیگراد حرارت داده شد و با اتانل مطلق آبگیری گردید. جهت ارزیابی درصد میزان داستیلاسیون کیتوزان حاصله، از روشFT-IR استفاده شد وساختار آن با میکروسکوپ الکترونی نگاره بررسی شد. سپس از ترکیبات فوق دیسک تهیه شد وخواص ضدمیکروبی آن روی سودومونا آئروژینوزا بیمارستانی با روش انتشار در آگار بررسی گردید. در انتها از ترکیبات فوق، باند زخم تهیه شد و اثر ضدمیکروبی آن در محیط کشت بررسی شد.
نتایج حاصل از این تحقیق، تولید کیتوزان با حداکثر میزان داستیلاسیون 65 درصد را با روش FT-IR تایید نمود. مدت زمان حرارت دهی از 15 دقیقه تا10 ساعت، تغییر محسوسی درکاهش میزان استیلاسیون ترکیبات استخراج شده نشان نداد. با افزایش مدت زمان حرارت دهی قطر منافذ غشایی کیتین از1-5/0 میکرون به 25/0-065/0 میکرون کاهش یافت. افزایش میزان ماده موثره روی دیسک تا سه برابر، سبب افزایش 50 درصدی مهار رشد روی سودومونا آئروژینوزا بیمارستانی شد.
نتایج حاصله، رابطه افزایشی بین افزایش زمان حرارت دهی و افزایش میزان داستیلاسیون را نشان نداد. افزایش میزان داستیلاسیون و حضور یون کلسیم سبب بسته شدن منافذ غشایی و افزایش اثر ضدمیکروبی گردید. بنابراین روش انجام شده در این تحقیق، دستیابی مناسب و ارزان قیمت به غشاء های کیتوزانی با قطر منافذ متفاوت را امکان پذیر می سازد. با توجه به عدم سمیت ترکیبات کیتینی و کیتوزانی، به کارگیری تراکم های بیشینه آن می تواند اثرات ضدمیکروبی بهتری را نشان دهد.