اثرصرع ناشی از کیندلینگ با پنتیلن تترازول برهورمون های هیپوفیزی-گنادی و پارامترهای اسپرم موش صحرایی

صرع نوعی اختلال در عملکرد نورون های مغزی می باشد. مطالعات بالینی بین صرع و هیپوگنادیسم،وابستگی پیشنهاد می کنند. هدف از تحقیق حاضر شناسایی اثرات صرع ناشی از کیندلینگ با پنتیلن تترازول (PTZ) بر هورمون ها و برخی پارامترهای تولید مثلی در موش صحرایی نر می باشد.
موش های صحرایی نر بالغ از نژاد NMRI در دو گروه کنترل و کیندلینگ قرار گرفتند. جهت ایجاد کیندلینگ، PTZ با دوز mg/kg 40 با فواصل 48 ساعته به روش تزریق داخل صفاقی تجویز شد در مجموع هر حیوان 13 دوز دریافت کرد. در پایان دوز سیزدهم حیوانات توزین و با اتر بیهوش شده و خونگیری از قلب انجام و سطح سرمی تستوسترون، پرولاکتین، FSH و LH اندازه گیری شد. جهت بررسی تحرک و مورفولوژی اسپرم ها نمونه بافتی از اپیدیدیم جدا و در محیط کشت DMEM/F12 خرد و به مدت 15 دقیقه در انکوباتور قرار داده شد و سپس لام های تهیه شده از آن با میکروسکوپ برررسی شد. بیضه ها نیز جدا و وزن آنها بین دو گروه مقایسه شد. همچنین وزن دو گروه حیوانات با هم مقایسه و داده ها با روش T-Test تجزیه و تحلیل شد.
کیندلینگ با PTZ باعث کاهش معنی دار سطح سرمی تستوسترون و LH و افزایش پرولاکتین شد.اما سطح سرمی FSH در بین دو گروه تفاوتی نداشت.در بررسی حرکات اسپرم در گروه کیندلینگ حرکات اسپرم کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت. وزن بیضه ها بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت اما میزان وزن گیری حیوانات گروه کیندلینگ کمتر از گروه کنترل بود.
صرع ناشی از کیندلینگ با ptz با تغییر سطح سرمی هورمون های جنسی و کاهش تحرک اسپرم می تواند بر فرایند تولید مثل اثر منفی بگذارد.