کفایت دیالیز در بیماران مراجعه کننده به مرکز همودیالیز آبادان

با توجه به روشن نبودن وضعیت کیفیت دیالیز در آبادان، این پژوهش به منظور بررسی میزان کفایت دیالیز در بیماران مراجعه کننده به مرکز همودیالیز شهرستان آبادان در سال 1386 انجام شد.

این پژوهش مطالعه ای توصیفی مقطعی است و جامعه مورد مطالعه، تمامی بیماران مراجعه کننده به مرکز همودیالیز شهرستان آبادان در سال 1386 بودند که بیش از سه ماه از آغاز دیالیز آنها می گذشت. اطلاعات از طریق چک لیست گردآوری شد. به منظور تعیین کفایت دیالیز از مقیاس kt/v و URR و نیز برای بررسی وضعیت تغذیه ای از معیار PCR استفاده شد. در نهایت، داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

میانگین کلی kt/v برابر 0.21±0.9 و کمترین و بیشترین میزان آن به ترتیب 2/0 و 27/1 بود. میانگین کلی URR نیز 10±53 درصد و کمترین و بیشترین مقدار آن 14 و 70% بود. میانگین کلی PCR برابر 0.18±0.79 و کمترین و بیشترین میزان آن 35/0 و 26/1 بود. بین میزان kt/v و URR با جنس، سن، ساعات دیالیز در هفته و نوع صافی ارتباط معنی داری مشاهده نشد. بین kt/v و PCR با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون ارتباط آماری معنی داری به دست نیامد (14/0=p).

با توجه به بی کفایتی دیالیز در 8/97% بیماران، انجام تحقیقات وسیع تر به منظور شناخت علل آن ضروری به نظر می رسد. همچنین، با توجه به اهمیت اندازه گیری درست میزان اوره برای سنجش کفایت دیالیز توصیه می شود که در سایر مراکز نیز از روش جدید به کار گرفته شده در این مقاله استفاده شود.